Valse factuur is niet altijd valsheid in geschrifte

Afgelopen dagen ontving ik nieuwsberichten met deze titel. Goede titel, want ik was meteen nieuwsgierig, maar wat was er precies aan de hand? Daar was ik benieuwd naar.

Het blijkt om een uitspraak van de strafkamer van het Hof Den Bosch te gaan (Gerechtshof ’s-Hertogenbosch, 21 november 2023, nr. 20-002245-22, ECLI:NL:GHSHE:2023:2893). Naast een beslissing over valsheid in geschrifte bevat de uitspraak meer voor het belastingrecht interessante beslissingen.

 Waar ging de zaak over?

 Casus

De verdachte is begin 2016 bij de BV gaan werken. Hij was in die rol verantwoordelijk voor de financiele administratie van de BV. De groei van de onderneming had geleid tot achterstanden in de verwerking van de administratie. Verdachte was onder meer aangenomen om de administratie op orde te brengen. Eind 2016 liep het nog steeds niet goed en heeft verdachte iemand aangetrokken om hem te helpen. De administratie bevatte diverse foute boekingen waardoor de beginbalans fouten bevatte. Het doel was om de administratie in de loop van 2017/2018 op de rit te krijgen.

Naast foutieve boekingen bevatte de administratie ook een valse creditfactuur aan een gemeente van €494,392,98. De creditfactuur is vals omdat het bedrag van de creditfactuur niet aan de gemeente is gefactureerd.

Beslissing van het Hof

Valse factuur

De financiele medewerker zou feitelijk leiding hebben gegeven dan wel medepleger zijn aan het opzettelijk gebruik maken van de valse creditfactuur door het in de administratie op te nemen en door het aan de curator verstrekken van de creditfactuur.

Dat laatste levert inderdaad een strafbaar feit op, alleen de medewerker heeft de factuur niet aan de curator verstrekt. Op het moment dat de administratie met de factuur aan de curator werd verstrekt was verdachte niet meer werkzaam bij de BV.

Het opnemen van de factuur in de administratie kwalificeert volgens rechtspraak niet als ‘gebruik’. Vrijspraak volgt.

Onjuiste administratie

De medewerker wordt er voorts van verdacht feitelijk leiding te hebben gegeven aan het door de BV opzettelijk voeren van een onjuiste administratie over de jaren 2014 tot en met 2017, waardoor te weinig belasting werd geheven. Voor de jaren 2014 en 2015 is het Hof er snel uit. De medewerker werkte in die jaren nog niet voor de BV. Verdachte wordt vrijgesproken.

Voor de jaren 2016 en 2017 moet eerst worden vastgesteld of de BV het strafbare feit heeft begaan. Uit de feiten leidt het Hof af dat de administratie weliswaar niet op orde was maar dat verdachte juist door de BV was ingehuurd om de administratie op orde te brengen. Volgens het Hof kan dan niet worden gezegd dat het opzet van de BV erop was gericht op het voeren van een onjuiste administratie, laat staan dat verdachte aan dat feit feitelijk leiding zou hebben gegeven of zou hebben medegepleegd. Ook hiervan wordt verdachte vrijgesproken.

Iedere week deel ik per mail in een update. Vind je het leuk om deze updates te ontvangen? Meld je dan aan via deze link

Wil je het hele artikel lezen? Schrijf je in via de knop 'Lees hier meer!' en ontvang wekelijks naast een samenvatting, ook meer over de context en de toepassing: